Autori: Dragan Bojić, Dražen Drašković
Strana: 377
► Ostali detalji

Predgovor
Ovaj udžbenik nastao je kao rezultat višegodišnjeg nastavnog rada autora na predmetu Testiranje softvera, na osnovnim akademskim studijama studijskog programa Softversko inženjerstvo na Elektrotehničkom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Udžbenik treba da posluži bržem i potpunijem savladavanju teorijskih i praktičnih osnova iz oblasti testiranja softvera. Ciljevi knjige su upoznavanje čitaoca sa najčešće korišćenim tehnikama testiranja u različitim domenima primene softvera i ilustracija ovih tehnika na problemima čiji je stepen složenosti takav da omogućava praćenje rešenja bez većeg napora.
Uvodno poglavlje bavi se motivisanjem čitaoca za proučavanje oblasti i uvodi osnovnu terminologiju. Drugo poglavlje opisuje različite tehnike funkcionalnog testiranja, kao što su podela na klase ekvivalencije, analiza graničnih vrednosti, testiranje zasnovano na tabeli odlučivanja, uzročnoposledični grafovi, testiranje zasnovano na modelu stanja, testiranje sintakse i kombinatorno testiranje.
Poglavlje o tehnikama strukturnog testiranja, odnosno tehnikama bele kutije, bavi se tehnikama zasnovanim na kontroli toka, zatim tehnikama zasnovanim na programskim putanjama, kao što su metod bazičnih putanja, granično testiranje unutrašnje putanje, testiranje petlji i pokrivanje sekvenci LCSAJ (eng. Linear code sequence and jump). Potom se uvode tehnike na bazi toka podataka kod kojih se selekcija programskih putanja vrši na osnovu lokacija u programu gde se promenljivama dodeljuje vrednost ili gde se ta vrednost koristi. Na kraju ovog poglavlja se objašnjava tehnika mutacionog testiranja. Sledeće poglavlje bavi se tehnikama integracionog i regresivnog testiranja. Opisani su različiti pristupi kao što su integracija po principu „velikog praska“, zatim pristupi postupne integracija zasnovane na hijerarhijskoj strukturi programa (od vrha ka dnu, od dna ka vrhu i mešovita integracija), postupna integracija zasnovana na grafu poziva (po parovima, po susedstvu), klijent/server komunikacija i „visokofrekventna“ integracija.
Preostala poglavlja razmatraju specifičnosti testiranja pojedinih kategorija softvera. Poglavlje o testiranju objektno-orijentisanog programskog koda razmatra kako osobine ove vrste softvera kao što su ponašanje zavisno od stanja, enkapsulacija, nasleđivanje, polimorfizam i dinamičko vezivanje, apstraktne klase i obrada izuzetaka utiču na realizaciju testiranja. Opisani su razni metodi unutar klasnog i međuklasnog testiranja i razmotrena problematika predikcije rezultata testova.
U poglavlju o testiranju konkurentnog softvera razmatraju se osobine kao što je nedeterminizam izvršavanja i potrebe za komunikacijom i sinhronizacijom i njihov uticaj na testiranje. Opisane se tehnike za otkrivanje narušavanja uzajamnog isključivanja, praćenje i ponovnu reprodukciju izvršavanja, detekcija zastoja i testiranje dostižnosti.
Poglavlje o testiranju grafičkih korisničkih interfejsa opisuje različite pristupe testiranju ove kategorije softvera kao što su manuelno testiranje, zasnovano na poznavanju funkcija aplikacija i domena korišćenja od strane korisnika ili testera, slučajno (eng. random input), tehnike zasnovane na snimanju i reprodukciji korisničkih sesija i tehnike testiranja zasnovane na formalnim modelima (model stanja, varijabilni model stanja, model toka događaja).
Autori se nadaju da će ovakva knjiga, pored toga što će biti zvaničan udžbenik na predmetu Testiranje softvera, poslužiti i novim softverskim inženjerima da se upoznaju sa osnovnim konceptima i tehnikama testiranja
softvera.
Autori se zahvaljuju kolegama recenzentima i kolegi Milošu Gligoriću, nekadašnjem saradniku u nastavi, za doprinose i korisne sugestije u konačnom uobličavanju ove knjige. Veliku zahvalnost dugujemo i našoj dragoj Vladani Likar-Smiljanić, profesorki u penziji Elektrotehničkog fakulteta u Beogradu, koja je korice knjige ulepšala simboličnom ilustracijom borbe za kvalitet u razvoju softvera.
Autori