Autor: Nenad Miščević
Strana: 235
► Ostali detalji

Veći deo izlaganja u knjizi Rođenje pragmatike posvećen je nastanku pragmatike sredinom XX veka. Taj nastanak ilustruje saradnju lingvistike i filozofije, s autorima poput Austina, Searlea i Gricea.
Težište razmatranja kod tih teorija nije ni jezik kao lingvistički sistem, ni pojedini formalni jezici s njihovom semantikom, već govorna delatnost, ono što se katkad pojednostavljeno naziva “upotreba jezika”. Ta je govorna delatnost razmatrana kao neko činjenje, rukovođeno skupom pravila i podstaknuto komunikacijskom namerom.

Problemi značenja, propozicije, istinitosti, i ostala pitanja filozofijske logike i teorije značenja ulaze u domen razmatranja, ali ne kao centralno pitanje, već kao problemi podređeni tematici govorne delatnosti.

Deo izlaganja posvećen je jednoj savremenoj temi- razgraničenju semantike i pragmatike. Za slučaj tvrdnji i sudova predlog koji ćemo braniti je sledeći: semantički sadržaj je čvrsta osnova, a pragmatički dodaci su obloga koja upotpunjava osnovu, i čini je upotrebljivom.