Pripovedač  Bruno, koji nije slučajno imenjak autora romana, prepričava nam životne priče desetina živopisnih likova koju su se na ovaj ili onaj način zatekli u Ameliji i pokušavaju da izvuku od života najviše što mogu, ali ih najčešće na tom putu omete zla kob. Među svim tim lopovima, barabama, fizičkim radnicima, žonglerima, vernicama, muzičarima, netalentovanim režiserima, prostitutkama i ljudskom glupošću, naš će čitalac, u njihovim deprimirajućim, tužnim, besciljnim, ali majstorski ispripovedanim sudbinama, bez teškoća prepoznati likove „iz svog kraja“, jer majstorstvo pripovedanja uvek zahvata ono opšte o ljudima, bez obzira gde oni žive, pate, tumaraju, raduju se ili umiru.